September 2024
Karin van Aken
In Kerkje de Rietstap aan de Meniststraat 14A in Dinxperlo is in de maand september een expositie te zien van beeldend kunstenaar Karin van Aken (1971) uit Cuijk. Vijf jaar geleden in oktober 2019 viel haar deze eer al ten deel en ze is verheugd dat ze wederom haar werk mag laten zien in haar geboortestreek.
In de vijf jaar die verstreken zijn, is Karin doorgegaan op de ingeslagen weg. Creëren is een eerste levensbehoefte gebleven. Zij is nog meer vanuit haar hart en ziel gaan werken. Dit klinkt wellicht wat zweverig maar niets is minder waar. Zij is een dame die duidelijk met beide benen op de grond staat. Volgende maand staat ze 30 jaar in het onderwijs, waarvan de laatste 15 jaar in het cluster vier onderwijs. Ze is mentorleerkracht van een VSO-groep en trainer traumasensitief onderwijs. Leren is niet alleen het vergroten van cognitieve vaardigheden. Leren is zoveel meer dan dat. Ze vindt het fantastisch dat ze kwetsbare jongeren mag begeleiden in het creëren van levenskunst. Dat is waar het volgens haar over gaat.
You live, you learn (Alanis Morisette), is een quote die zij ten stelligste onderschrijft. En vaak gebeurt dat niet in de meeste makkelijke situaties. Zo overleed in 2020 totaal onverwachts haar zus op 51-jarige leeftijd. Het is een understatement hoeveel impact dit op Karin en haar omgeving heeft gehad.
Tegelijkertijd voelt ze nog steeds verbinding met haar zus en wordt dit ook zichtbaar in haar werk.
Naast dat haar werk nog steeds gaat over balans (hollingen en bollingen) en zichtbaar maken wat zichtbaar mag zijn vanuit haar binnenste, is het bovenal een weg van heel dichtbij haarzelf zijn en blijven. Haar beelden lopen bijna naadloos synchroon met de ontwikkelingen in haar leven en in de wereld. Het blijft voor haar bijzonder dat hoe verschillend haar werk ook is, vanaf haar eerste tot haar meest recente werk, er altijd een handtekening van haar als maker in zit.
Mensen vroegen regelmatig aan haar van wie ze dat beeldhouwen toch heeft. Ze had geen idee. Totdat haar vader (1941) in een revalidatietraject een vijltje ter hand nam en de leukste diertjes tevoorschijn toverde. Toen was ook dat puzzeltje compleet.
Naast beeldhouwen, schrijft Karin ook gedichten. Vijf jaar geleden kwamen die ‘toevallig’ een enkele keer samen. Inmiddels zijn er werken waar een gedicht uit voort is gekomen en heeft zij werk gemaakt naar aanleiding van een gedicht. Deze ontwikkeling zal ook te zien zijn tijdens de expostie. Ooit komt er een bundel, wat haar betreft. Wanneer dat is laat Karin in het midden. Alles komt op zijn tijd, voor hem die wachten kan, zei iemand lang geleden tegen haar. Ze laat zich graag verrassen!